Triduum Paschalne to trzy najważniejsze dni w roku liturgicznym. To dla tego czasu Jezus się narodził. To dla tego czasu Jezus przygotowywał swoich uczniów i nas. To w te dni Jezus ofiarował się Ojcu w wieczerniku i na Golgocie. Oddał swoje życie. By potem Chwalebnie zmartwychwstać. Dlatego tak uroczyście obchodzimy te święta w kościele.

W Wielki Czwartek Jezus uczy nas miłości. Miłości do Boga bo Jemu oddaje wszystko w ogrodzie Oliwnym „…nie moja wola ale Twoja niech się stanie”. A w wieczerniku uczy nas miłości do siebie nawzajem. Jezus, Pan, Mistrz, Nauczyciel umywa swoim uczniom nogi. "Dałem wam przykład, abyście i wy tak czynili, jak Ja wam uczyniłem". To jest prawdziwa miłość, którą my powinniśmy każdego dnia się uczyć i naśladować. Jezus pokazał że umie kochać. Jego miłość jest bezwarunkowa. Nawet za cenę swojego życia.

Eucharystia jest znakiem Jego miłości do nas i Jego obecności „Bierzcie i jedzcie to jest Ciało moje…”. On jest z nami. On ofiarowuje się Ojcu podczas każdej Eucharystii jak ofiarował się Ojcu podczas Tych wielkich dni 2000 lat temu.

Wielki Czwartek to dzień ustanowienia Eucharystii, ale także dzień ustanowienia kapłaństwa. Nie ma Eucharystii bez kapłana, dlatego zawsze te dwa sakramenty są ze sobą bardzo mocno związane. I tak powinny być rozumiane. Jezus, nie narodził by się na ołtarzu bez kapłana. Dlatego tak wiele się mówi w Wielki Czwartek nie tylko o Ostatniej wieczerzy czy męce Jezusa ale również o kapłanach „…czyńcie to na moją pamiątkę”.